Τριάντα εννέα χρόνια συμπληρώνονται από την αιματηρή καταστολή της φοιτητικής εξέγερσης του Εθνικού Μετσόβειου Πολυτεχνείου, που αποτέλεσε την αρχή του τέλους για το καθεστώς των Συνταγματαρχών. Έχει πια περάσει από τότε ένα εύλογο χρονικό διάστημα, κάτι παραπάνω από μια γενιά, που ονομάστηκε από πολλούς ''γενιά του Πολυτεχνείου''. Σήμερα, με τη Μεταπολίτευση να έχει λάβει και τυπικά τέλος, ο αγώνας αυτός λοιδορείται πλήρως είτε από αστούς που επιθυμούν να διατηρήσουν τα κεκτημένα τους είτε από νεο-χουντικούς κύκλους που προσπαθούν να βγουν στο φως, αντί για το σκοτάδι που τους ταιριάζει και τους αρμόζει.
Είναι αλήθεια πως η Μεταπολίτευση και η γενιά που την έφερε όντως απέτυχε, γι' αυτό και πια πέρασε στην ιστορία. Γι' αυτό δεν ευθύνονται, όμως, ο αγώνας του Πολυτεχνείου και η δήθεν ''ιδεολογική κυριαρχία των ανατρεπτικών ιδεών'' που κόμισε, αλλά ακριβώς η ολοένα αυξανόμενη απόκλιση από τα αιτήματα και τα προτάγματα της εξέγερσης αυτής και ο συνακόλουθος κομφορμισμός της μεγαλύτερης μερίδας του κόσμου. Όσο περνούσε ο καιρός και η Μεταπολίτευση είχε φτιάξει πια το δικό της σύστημα,τόσο η εξέγερση πλέον γινόταν εκθεσιακό αντικείμενο μουσείου και η κοινωνία βυθιζόταν στην πλαστή καπιταλιστική ευημερία και την απόλυτη κυριαρχία του δυτικού καταναλωτικού και αδιέξοδου κοινωνικά και περιβαλλοντικά οικονομικού προτύπου που μας οδήγησε ως εδώ.
Σήμερα, σε ένα καθεστώς εκφυλισμένης αστικής δημοκρατίας με πολύ ισχυρές μεθόδους καταστολής, ο αγώνας των φοιτητών και της κοινωνίας του τότε που τους αγκάλιασε έρχεται σε άμεση επικοινωνία μαζί μας και καθορίζει τις νέες μεθόδους πάλης μας. Ο σημερινός αγώνας δεν είναι εναντίον ενός αντιδημοκρατικού καθεστώτος, αλλά αγώνας για την εμπέδωση της δημοκρατίας κόντρα στις φασιστικές ιδέες που παίρνουν κεφάλι. Η νεολαία του 2012 βρίσκεται σε απόλυτο αδιέξοδο, χωρίς να έχει ουσιαστικό λόγο στις αποφάσεις που διαμορφώνουν το μέλλον της και της κόβουν τα φτερά. Γι' αυτό και οφείλει να δώσει τη διαρκή μάχη της αυτοβελτίωσης και της αυτοσυνειδησίας, ενώ παράλληλα να διεκδικήσει μιαν άλλη Ευρώπη, κόντρα στη σημερινή που έχει ταυτιστεί με τον αυταρχισμό και τη λιτότητα. Μια Ευρώπη με πραγματική συμμετοχή των πολιτών ''από τα κάτω'' στην άσκηση της πολιτικής, μια Ευρώπη ανοιχτή στο διαφορετικό κι όχι κλειστοφοβική, μια Ευρώπη έξω από το ΝΑΤΟ και τα επεκτατικά σχέδια των ΗΠΑ, μια Ευρώπη που θα βάλει ουσιαστικές βάσεις για τον οικολογικό μετασχηματισμό της κοινωνίας μας!
Οι Νέοι Πράσινοι δεν μένουμε μόνο στους τυπικούς εορτασμούς (τους οποίους, φυσικά, θα τιμήσουμε με την παρουσία μας), αλλά κάνουμε έναν ουσιαστικό διάλογο με το τότε, ώστε να επιστρέψουμε σοφότεροι στο τώρα. Και πιστεύουμε πως, όσες γενιές κι αν περάσουν, η προσπάθεια των φοιτητών να φέρουν την άνοιξη μέσα στον πιο βαθύ χειμώνα πάντα θα ζει και θα εμπνέει τους κοινωνικούς και τους νεολαιίστικους αγώνες!
ΝΕΟΙ ΠΡΑΣΙΝΟΙ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου