Πολύς λόγος γίνεται τελευταία για το ''κίνημα της πατάτας'', μιας προσπάθειας να έρθουν σε άμεση επαφή ο παραγωγός με τον καταναλωτή χωρίς μεσάζοντες, έτσι ώστε να βγουν και οι δύο τελικά κερδισμένοι. Οι Νέοι Πράσινοι πάντα στηρίζαμε τις εναλλακτικές μορφές εμπορίου και συμμετείχαμε στα διάφορα δίκτυα που είχαν στηθεί σε πολλές περιοχές της Ελλάδας. Είναι προφανές, οπότε, ότι βρισκόμαστε στο πλευρό των παραγωγών και των καταναλωτών που κατόρθωσαν να έρθουν σε επαφή και να απαλλαχθούν από το βραχνά των μεσαζόντων.
Το γεγονός ότι το κίνημα αυτό έχει προβληθεί αρκετά από τα ΜΜΕ δεν μας αποθαρρύνει, καθώς, έστω και μ'αυτόν τον τρόπο, η πλειοψηφία των ανθρώπων θα μπορέσει να δει πως άλλες μορφές επικοινωνίας και οργάνωσης πέρα από τις καθιερωμένες είναι εφικτές. Ας ανοίξει ''το κίνημα της πατάτας'' την πόρτα, ώστε να έρθει ο κόσμος σε επαφή με τα τόσα εναλλακτικά δίκτυα που ξεφυτρώνουν παντού, τις ''από τα κάτω'' κινήσεις υπαρκτής αλληλεγγύης.
Όσο για το χώρο της αιώνιας άρνησης που, αντί να στηρίζει το κίνημα με το μεγάλο λα'ι'κό έρεισμα που έχει, το λοιδορεί, έχει κάνει πια φανερό σε όλους το φόβο του για ό,τι οργανώνεται αυθόρμητα, χωρίς άνωθεν εντολές. Ακόμα κι αν εντέλει το κίνημα αυτό εκφυλιστεί, όπως έγινε σε μεγάλο βαθμό με τους Αγανακτισμένους, θα έχει δείξει στους πολίτες πως ένας άλλος τρόπος άμεσης επικοινωνίας και συνεργασίας μπορεί να επιτευχθεί και θα έχει αφήσει παρακαταθήκη για ακόμα ευρύτερες νίκες στο μέλλον, στο δρόμο για τη διαφορετική κοινωνία, για την οποία όλοι αγωνιζόμαστε.
Το γεγονός ότι το κίνημα αυτό έχει προβληθεί αρκετά από τα ΜΜΕ δεν μας αποθαρρύνει, καθώς, έστω και μ'αυτόν τον τρόπο, η πλειοψηφία των ανθρώπων θα μπορέσει να δει πως άλλες μορφές επικοινωνίας και οργάνωσης πέρα από τις καθιερωμένες είναι εφικτές. Ας ανοίξει ''το κίνημα της πατάτας'' την πόρτα, ώστε να έρθει ο κόσμος σε επαφή με τα τόσα εναλλακτικά δίκτυα που ξεφυτρώνουν παντού, τις ''από τα κάτω'' κινήσεις υπαρκτής αλληλεγγύης.
Όσο για το χώρο της αιώνιας άρνησης που, αντί να στηρίζει το κίνημα με το μεγάλο λα'ι'κό έρεισμα που έχει, το λοιδορεί, έχει κάνει πια φανερό σε όλους το φόβο του για ό,τι οργανώνεται αυθόρμητα, χωρίς άνωθεν εντολές. Ακόμα κι αν εντέλει το κίνημα αυτό εκφυλιστεί, όπως έγινε σε μεγάλο βαθμό με τους Αγανακτισμένους, θα έχει δείξει στους πολίτες πως ένας άλλος τρόπος άμεσης επικοινωνίας και συνεργασίας μπορεί να επιτευχθεί και θα έχει αφήσει παρακαταθήκη για ακόμα ευρύτερες νίκες στο μέλλον, στο δρόμο για τη διαφορετική κοινωνία, για την οποία όλοι αγωνιζόμαστε.
