Αλληλεγγύη στην Βίλλα Αμαλίας



 Η Κατάληψη Βίλλα Αμαλίας εδώ και 23 χρόνια αποτελεί έναν ανοιχτό πολιτικό, πολιτιστικό και κοινωνικό χώρο, καθώς και στεγαστική κολεκτίβα. Συνολικά, πάνω από 20.000 νέοι έχουν περάσει από τις εκδηλώσεις της Βίλλας όλο αυτό το διάστημα.
 Είναι προφανές ότι η Βίλλα ενοχλεί. Τόσα χρόνια είναι ο προμαχώνας του αντιφασιστικού αγώνα και έχει συμβάλει στην επίλυση προβλημάτων της γειτονιάς, τόσο συμμετέχοντας  στη συνέλευση κατοίκων της πλατείας Βικτωρίας, όσο και πραγματοποιώντας ανοιχτές και εξωστρεφείς δράσεις στην περιοχή.
  Οι Νέοι Πράσινοι, ενάντια στη φτώχεια και στην εξαθλίωση, και ενάντια σε κάθε μορφή βίας,  προτάσσουμε την αλληλεγγύη, την αυτοοργάνωση και την αξιοποίηση άδειων κτιρίων και χώρων που δεν χρησιμοποιούνται. Παραξενευόμαστε που κάποιοι απορούν που χτυπήθηκε η Βίλλα Αμαλίας. Η κοινωνική αυτοοργάνωση είναι το παιδί που μπορεί να φέρει την πραγματική αλλαγή σ' αυτόν τον τόπο και, ως γνωστόν, οι ''σπουδαίοι εθνικοί ηγέτες'' τα επικίνδυνα παιδιά τα σκοτώνουν πριν μεγαλώσουν.
 Παράλληλα, καλούμε τους Οικολόγους-Πράσινους να άρουν εδώ και τώρα τη στήριξή τους στο δήμαρχο Αθηναίων Γιώργο Καμίνη, ο οποίος έχει ακολουθήσει εμφανέστατα καθεστωτικές επιλογές, παραβαίνοντας μάλιστα την προεκλογική δέσμευσή του προς τον οικολογικό χώρο. Αποδείχθηκε ανεπαρκής να διαχειριστεί τα προβλήματα της πόλης και την διαρκώς αυξανόμενη φασιστική απειλή  και δεν μπορεί πια να ταυτιστεί με το όραμά μας για μια ανθρώπινη και οικολογική Αθήνα.

OI OIΚΟΛΟΓΟΙ ΠΡΑΣΙΝΟΙ ΚΑΙΝΟΤΟΜΟΥΝ ΚΑΙ ΑΝΟΙΓΟΥΝ ΜΙΑ ΝΕΑ ΠΟΡΤΑ ΣΤΟΝ ΔΙΑΛΟΓΟ..


Οι Οικολόγοι Πράσινοι γιορτάζουν τα 10 χρόνια από την ίδρυσή τους και διεξάγουν το ετήσιο συνέδριό τους στις 7-9 Δεκεμβρίου 2012. Το Κόμμα εισέρχεται σε μια νέα φάση, μετά τα απογοητευτικά αποτελέσματα κατά τη διάρκεια των τελευταίων εθνικών εκλογών. Μια ομάδα μελών του Κόμματος βλέπουν την ανάγκη να καλέσουν μια συζήτηση για το πώς οραματίζονται την επόμενη φάση της ανασυγκρότησης του Κόμματος κατά τη διάρκεια του Ετήσιου Συνεδρίου. Ειδικότερα, να ανακαλύψουν ποιο θα μπορούσε να είναι το συλλογικό όραμα που θα κινητοποιήσει το Κόμμα να προχωρήσει μαζί.

 Στο πλαίσιο των εργασιών του 9ου Συνεδρίου τους, οι Οικολόγοι Πράσινοι τολμούν μία νέα μέθοδο συζήτησης, το World Café’, και προσπαθούν να βρουν ποιες είναι οι οικολογικές ρίζες που θα τους οδηγήσουν στην ανασυγκρότηση.

 Ένα World Café είναι μία συμμετοχική μέθοδος συζήτησης όπου, αναπτύσσει τον διάλογο, θρέφει τις ανθρώπινες σχέσεις, επιτρέπει την σύνθεση, βοηθάει στην συλλογική λήψη των αποφάσεων και την συλλογική ευφυΐα να βγει στην επιφάνεια. Τα μέλη έχουν την ευκαιρία να συν-δημιουργήσουν ιδέες για το μέλλον, με την μετακίνηση σε διάφορες ομάδες, που θα βοηθήσει τα άτομα να συναντηθούν μεταξύ τους και να πάνε πέρα από τις συνηθισμένες συνομιλίες τους. Τέλος, νέες μελλοντικές ιδέες μπορούν να αναπτυχθούν και να κατανοηθούν με μεθοδικό τρόπο έτσι ώστε να μπορούν να επεξεργαστούν και μετά την συζήτηση.



 Στο τραπέζι εργασίας για την ανασυγκρότηση που πραγματοποιήθηκε με την μέθοδο world café’ παρευρέθηκαν περίπου 100 μέλη των Ο.Π τα οποία είχαν την ευκαιρία να συζητήσουν ταυτόχρονα σε γκρουπ των 5-7 ατόμων , συζητώντας όλοι πάνω στην ίδια ερώτηση. H πρώτη ερώτηση ήταν " Ποιες από τις οικολογικές μας αρχές θέλουμε να καλλιεργήσουμε ώστε να φτιάξουμε το κόμμα που θα εμπιστευόμασταν εμείς και η κοινωνία"και η δεύτερη "Ποιες ενέργειες που κάναμε σήμερα μας οδήγησαν στο να φτιάξουμε αυτό το κόμμα" (αν κάναμε αυτή την συζήτηση 20 χρόνια μετά). Τέλος από κάθε τραπέζι βγήκαν 1-2 προτάσεις οι οποίες διαβάστηκαν δυνατά και τοποθετήθηκαν γραπτές όλες μαζί στον τοίχο, ώστε όλα τα μέλη να μπορούν να τις βλέπουν. Η τελική συγκομιδή των αποτελεσμάτων έχει αποσταλεί σε όλα τα μέλη.

Το θετικό συμπέρασμα ήταν ότι μπόρεσαν να βιώσουν έναν διαφορετικό τρόπο συζήτησης , να εκφράσουν όλοι την άποψή τους , να γνωριστούν μεταξύ τους και σιγά σιγά να μπουν στην διαδικασία του να ακούσει ο ένας τον άλλο και να ξεφύγουν από τον παραδοσιακό αμφιθεατρικό τρόπο διαλόγου, των παράλληλων μονολόγων και τον προσωπικών αφηγήσεων.

 Η αλήθεια για μένα είναι ότι στην Ελλάδα, υπάρχει η ανάγκη να σπάσουν μερικά πολύ παλιά πρότυπα που είναι τόσο βαθιά ριζωμένα μέσα μας .Ακόμα και αν διαμαρτυρόμαστε για αυτά, μας φρικάρει όταν κάποιος έρχεται και μας δείχνει ένα νέο τρόπο. Γιατί αυτή η αντιμετώπιση; Διότι, αν και μισούμε τα παλιά πρότυπα, αυτά ενσωματώνονται σε μας και όταν συναντάμε έναν νέο τρόπο, συνειδητοποιούμε ότι για να συμβεί η πραγματική αλλαγή - θα πρέπει να αλλάξουμε μέσα μας πρώτα - και όχι μόνο το εξωτερικό περιβάλλον. Η αντίδραση σε αυτό - είναι να προβάλουμε άρνηση λέγοντας ότι η διαδικασία είναι ένα παιχνίδι ή δεν εφαρμόζεται στο πλαίσιο ενός πολιτικού διαλόγου ή κάτι άλλο. Έτσι - το World Cafe πραγματικά διετάραξε τη σημερινή κουλτούρα μέσα στο Πράσινο Κόμμα που παρόλο που επιθυμεί έναν άλλο κόσμο - τα παλιά πρότυπα δυστυχώς είναι πολύ ισχυρά και έχουν ριζώσει σε πολλούς ανθρώπους. ‘Ετσι μέχρι να αλλάξουν την νοοτροπία τους - δεν μπορούν να έχουν κανένα αντίκτυπο στο εξωτερικό περιβάλλον ούτε οι ίδιοι. Το ερώτημα είναι αν υπάρχουν αρκετοί άνθρωποι στο κόμμα που θέλουν να εργαστούν με τον εαυτό τους και μέσα από αυτή την αλλαγή να αλλάξουν και την πορεία του κόμματος.

 Θεωρώ ότι υπάρχει ένας πυρήνας ανθρώπων που είναι δεσμευμένοι σε αυτό. Αυτό είναι πολύ σημαντικό και ελπιδοφόρο και θα πρέπει να το αναπτύξουμε .

 Οι Οικολόγοι Πράσινοι για να διαφυλάξουμε και να εξελίξουμε το νόημα της άμεσης δημοκρατίας ,θα πρέπει να ενθαρρύνουμε τον διάλογο και τη συμμετοχή μέσα από διαδικασίες ,οι οποίες θα αναπτύσσουν την υγιή και στοχευμένη ανταλλαγή ιδεών και θα συνθέτουν τις απόψεις των μελών.

 Θα πρέπει τα μέλη των Οικολόγων Πράσινων ,η βάση, να λειτουργήσουμε με τρόπο δημιουργικό και παραγωγικό, έτσι ώστε να δείξουμε στην κοινωνία και στην πράξη πως είμαστε η αλλαγή που θέλουμε να δούμε γύρω μας.

 Χριστίνα Κοττώρη, συντονίστρια των Νέων Πράσινων

Σημ.Tο άρθρο δημοσιεύεται στην εφημερίδα Πράσινη Πολιτική

«Το νερό είναι δημόσιο αγαθό, δεν είναι εμπόρευμα!»


Κοινή ανακοίνωση της Ομοσπονδίας Nέων Ευρωπαίων Πράσινων και των οργανώσεων-μελών της

 Εκστρατεία για την υποστήριξη της Πρωτοβουλίας Ευρωπαίων Πολιτών «Το νερό και η υγιεινή είναι ανθρώπινα δικαιώματα. Το νερό είναι δημόσιο αγαθό, όχι εμπόρευμα!», η οποία οργανώνεται από την Ευρωπαϊκή Ομοσπονδία των Ενώσεων Δημοσίων Υπηρεσιών και άλλους φορείς, προωθεί η Ομοσπονδία των Νέων Ευρωπαίων Πρασίνων (FYEG).

 Η εκστρατεία της FYEG, που υποστηρίζεται από μέλη-οργανώσεις από 13 Ευρωπαϊκές χώρες, θα επιδιώξει τη διάδοση της Πρωτοβουλίας μέσω του διαδικτύου και των μέσων κοινωνικής δικτύωσης, συλλέγοντας ηλεκτρονικές υπογραφές. Επιπροσθέτως, στο πλαίσιο της εκστρατείας, θα πραγματοποιηθούν δράσεις έξω-διαδικτυακής συλλογής υπογραφών και παρουσιάσεις της Πρωτοβουλίας σε τοπικές συναντήσεις. Εφόσον ένα εκατομμύριο Ευρωπαίοι πολίτες υπογράψουν μία πρωτοβουλία εντός δώδεκα μηνών, οι οργανωτές έχουν το δικαίωμα να την παρουσιάσουν σε ακρόαση ενώπιον του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και της Επιτροπής, η οποία είναι υποχρεωμένη να την εξετάσει.

 Ο Ορέστης Κολοκούρης, εκπρόσωπος των Νέων Πράσινων για την κοινή εκστρατεία, σημείωσε: «Σήμερα στην Ελλάδα μια σειρά μέτρων με κυριότερο την ιδιωτικοποίηση ακόμα και βασικών υπηρεσιών, όπως η παροχή νερό, συνοδευόμενα από αντιδημοκρατικές πρακτικές, απειλούν το μέλλον της χώρας μας ως ευνομούμενης αντιπροσωπευτικής δημοκρατίας και κοινωνίας «δυτικού τύπου». 

 Η Terry Reintke, συν-εκπρόσωπος της FYEG, δήλωσε: «Η πρόσβαση σε καθαρό νερό είναι ανθρώπινο δικαίωμα. Η παροχή νερού οφείλει να μείνει εκτός των πολιτικών ιδιωτικοποίησης, ώστε να διασφαλιστεί επαρκές και καθαρό πόσιμο νερό και υγιεινή για όλους με ένα ανεκτό κόστος. Ιδιαιτέρως η ιδιωτικοποίηση της παροχής του νερού της Ελλάδας εν μέσω κρίσης απαιτεί συγκεκριμένα μέτρα.»

Ο Jacob Schwarz, συν-εκπρόσωπος της FYEG, πρόσθεσε: «Η πρωτοβουλία Ευρωπαίων πολιτών αποτελεί το πρώτο υπερεθνικό εργαλείο για την συμμετοχική δημοκρατία.. Σε μία εποχή που η Ευρω-κρίση απειλεί με τη δημιουργία νέων ανισοτήτων μεταξύ εθνών, η Πρωτοβουλία των Ευρωπαίων πολιτών είναι μία μοναδική ευκαιρία για την ενδυνάμωση μίας ενιαίας Ευρωπαϊκής δημόσιας σφαίρας και κοινωνίας των πολιτών .Το σύστημα συλλογής ηλεκτρονικών υπογραφών στο www.rigth2water.eu επιτρέπει την διάδοση της δημόσιας συζήτησης»

9ο Συνέδριο Οικολόγων Πράσινων- Μαζί για μία νέα αρχή..


Οι Νέοι Πράσινοι συντροφεύουν τους Οικολόγους-Πράσινους για κάτι παραπάνω από τέσσερα χρόνια. Ιδρύθηκαν το 2008, ως μια προσπάθεια να αρθρωθεί ένας άλλος πολιτικός λόγος στο χώρο της Νεολαίας, ο λόγος της πολιτικής Οικολογίας ως ολοκληρωμένης πολιτικής πρότασης που διαφέρει ουσιαστικά από όσους μετράνε την ανθρώπινη ευτυχία με δείκτες του ΑΕΠ ή με δείκτες εξαμηνιαίας παραγωγής χάλυβα, πέρα δηλαδή από τον καπιταλισμό και τον στείρο κρατισμό. Η δομή μας είναι ξεκάθαρα αμεσοδημοκρατική, σύμφυτη με τις προσπάθειές μας για την ισχυροποίηση των δημοκρατικών θεσμών και την άμεση δημοκρατία. Στη συλλογικότητα ενθαρρύνεται η ανάληψη ατομικών πρωτοβουλιών από όλα τα μέλη, ενώ η συνεργασία μεταξύ μας γίνεται σε υψηλότατο επίπεδο.

 Ως ομάδα πιστεύουμε πολύ στο άνοιγμα στην κοινωνία, ακόμα και σε μη μέλη του κόμματος, και αγωνιζόμαστε -ο καθένας από το χώρο δράσης του- για να κάνουμε τη ζωή μας βιώσιμη εδώ και τώρα, χωρίς Μεσσίες αλλά με την ανάληψη πρωτοβουλιών από το κάθε άτομο ξεχωριστά. Βασική αρχή που μας συντροφεύει είναι η αλλαγή του καθενός από μας προσωπικά παράλληλα με την αλλαγή των πολιτικών, ενώ η αλληλεγγύη προς τους αδύναμους κοινωνικά βρίσκεται στον πυρήνα της πολιτικής μας σκέψης.

 Τα μέλη μας συμμετέχουν ενεργά σε αστικούς κήπους, ελεύθερους κοινωνικούς χώρους, αυτοδιαχειριζόμενα στέκια και αγρούς, εργαστήρια παραγωγής προϊόντων, στα διάφορα νεανικά φεστιβάλ (αντιαπαγορευτικό, υπερηφάνειας, γυμνή ποδηλατοδρομία), στα κοινωνικά κινήματα (κατά των εξορύξεων χρυσού και της ιδιωτικοποίησης του νερού), καθώς και σε όλες τις προσπάθειες κοινωνικής και αλληλέγγυας οικονομίας. Παράλληλα, από το 2009 συμμετέχουμε στο ευρωπαϊκό όργανο Νέων Πράσινων, τη FYEG, στις ομάδες δημοκρατίας, οικονομίας και δικαιωμάτων. Η ευρωπαϊκή εμπειρία μας μάς βοήθησε πολύ σε θέματα οργάνωσης, λειτουργίας και επικοινωνίας των θέσεών μας προς την κοινωνία, αλλά και ισχυροποίησε τον ευρωπαϊκό μας προσανατολισμό.

 Το Νοέμβριο του 2010 διοργανώσαμε στη Θεσσαλονίκη σεμινάριο για την πράσινη οικονομία, ενώ πρόσφατα η Μαρία Πετεινάκη μάς εκπροσώπησε στο συνέδριο των Γερμανών Πράσινων. Οι ευρωπαίοι Πράσινοι δείχνουν ιδιαίτερο ενδιαφέρον για την ελληνική κρίση κι εμείς τους μεταφέρουμε πληροφορίες για την τραγική κατάσταση που επικρατεί στο χώρο της ελληνικής νεολαίας και τον αυξανόμενο εκφασισμό της κοινωνίας μας. Μαζί προσπαθούμε να βρούμε λύσεις και να δείξουμε έμπρακτα πως η Ευρώπη των λαών και της αλληλεγγύης δεν είναι μόνο ένα ωραίο σύνθημα, αλλά μια ουσιαστική εναλλακτική προοπτική. Η άλλη Ευρώπη, κόντρα στη σημερινή που έχει ταυτιστεί με τη λιτότητα και τον αυταρχισμό, είναι εφικτή. Εκδηλώθηκε με τα κινήματα συμπαράστασης ''Είμαστε όλοι Έλληνες-Είμαστε όλοι Ευρωπαίοι'', στα οποία οι Νέοι Πράσινοι πρωτοστατήσαμε.

 Οι Νέοι Πράσινοι τοποθετούμαστε συχνά για τα τρέχοντα πολιτικά ζητήματα, εκφράζοντας αντιπροτάσεις για τις ισχύουσες αδιέξοδες πολιτικές και προειδοποιώντας τους συμπολίτες μας πως δεν είναι δυνατόν να συνεχίσουμε να ζούμε εις βάρος των επόμενων γενεών. Παράλληλα, στεκόμαστε στις επετείους των κοινωνικών εξεγέρσεων και εξετάζουμε τι αποτύπωμα άφησαν στη νεολαία. Ενδεικτικά, τον τελευταίο καιρό αναφερθήκαμε σε ζητήματα θρησκευτικού φανατισμού, αποανάπτυξης, μη βίας, κρατικής καταστολής, ελευθερίας της έκφρασης, φασιστικής απειλής και συνεχίζουμε...

 Ευχόμαστε μέσα από την ψυχή μας χρόνια πολλά στους Οικολόγους-Πράσινους που πορεύονται στη δεύτερη δεκαετία της ζωής τους. Οι Νέοι Πράσινοι είμαστε αποφασισμένοι να συμμετάσχουμε ακόμα πιο ενεργά στην προσπάθεια και ελπίζουμε να βάλουμε εντέλει το λιθαράκι μας στον οικολογικό μετασχηματισμό της κοινωνίας..

Σημ. Ο Θάνος Γιαννούδης, μέλος των ΝΠ, εκλέχτηκε 2ο αναπληρωτικό μέλος του Πανελλαδικού Συμβουλίου, από την Περιφέρεια της Κεντρικής Μακεδονίας.
Η Ζωή Βροντίση, μέλος των Νέων Πράσινων. εκλέχτηκε πανηγυρικά απ'το Συνέδριο, για μέλος του Πανελλαδικού Συμβουλίου, βγαίνοντας πρώτη σε ψήφους!
Ο Ορέστης Κολοκούρης, απ'τα ιδρυτικά μέλη των Νέων Πράσινων, εκλέχτηκε επίσης  απ'το Συνέδριο, για μέλος του Πανελλαδικού Συμβουλίου.
Η Μαρία Πετεινάκη, συντονίστρια των Νέων Πράσινων, εκλέχτηκε 4ο  αναπληρωτικό μέλος του Πανελλαδικού Συμβουλίου, από την Περιφέρεια της Αττικής.
Η Χριστίνα Κοττώρη, μέλος των Ν.Π, εκλέχτηκε από τους Νέους Πράσινους, για να τους εκπροσωπήσει στην Επιτροπή επανεκκίνησης των Οικολόγων Πράσινων. (Το Συνέδριο των Οικολόγων Πράσινων αποφάσισε τη δημιουργία μιας δωδεκαμελούς «επιτροπής επαφών», που θα επικοινωνήσει με ενεργούς πολίτες, κοινωνικούς χώρους και κινήματα, ώστε να προσκαλέσει όσους και όσες ενδιαφέρονται να συμμετάσχουν στην νέα αρχή, στην επανεκκίνηση των Οικολόγων Πράσινων, σε συστηματικό κι ουσιαστικό διάλογο που θα οδηγήσει σε ένα Συνέδριο επανεκκίνησης, νέας αρχής σε 5-6 μήνες).

Ποιος θα πει την τελευταία λέξη;


    Τέσσερα χρόνια έχουν περάσει από την εξέγερση του Δεκέμβρη, τέσσερα χρόνια όμως στα οποία συνέβησαν τόσα πολλά και αντιφατικά μεταξύ τους γεγονότα που άλλαξαν εντελώς τη φυσιογνωμία της χώρας μας. Οι Νέοι Πράσινοι, χωρίς να αγιοποιούμε ούτε να καταδικάζουμε την εξέγερση, δεν μπορούμε παρά να αναγνωρίσουμε πως τα ''Νέα Δεκεμβριανά'', όπως ονομάστηκαν, αποτέλεσαν το ξυπνητήρι που σήκωσε πολλούς από το λήθαργο και σήμανε το επερχόμενο τέλος της Μεταπολίτευσης. Με τη σχετική ασφάλεια που μάς δίνει το χρονικό διάστημα που μεσολάβησε, μπορούμε να διακρίνουμε σε τι άλλαξε την κοινωνία ο μήνας εκείνος και -κυρίως- τι αποτύπωμα άφησε στη νεολαία.
    Η δολοφονία του δεκαπεντάχρονου Αλέξη Γρηγορόπουλου από όργανο υπεύθυνο για την προστασία του πολίτη, το έσχατο δηλαδή σημείο της αστυνομικής αυθαιρεσίας, πυροδότησε μια σειρά αντιδράσεων σε όλο σχεδόν το φάσμα της ελληνικής κοινωνίας και ιδιαίτερα στη νεολαία και συνετέλεσε στο θερμότερο χειμώνα που βιώσαμε εδώ και δεκαετίες. Η εξέγερση σύντομα απέκτησε διαστάσεις αμφισβήτησης, όχι μόνο της βυθισμένης στα σκάνδαλα δεξιάς κυβέρνησης, αλλά όλου του σάπιου πολιτικού συστήματος και του αναπτυξιακού μοντέλου που είχε επιλέξει για τη χώρα. Χιλιάδες νέοι βγήκαν στο δρόμο και φώναξαν ''για ανθρώπινες ζωές και όχι για κέρδη και ζημιές'' όπως ανέφεραν σχετικά, καθώς διαπίστωσαν πως η φωνή τους δεν έφτανε με άλλον τρόπο στα αυτιά των κυβερνώντων. Σύντομα, το μήνυμα διαδόθηκε και σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες, με αντίστοιχες διαδηλώσεις μνήμης και τιμής για τον αδικοχαμένο Αλέξη. Είναι αξιοσημείωτο, μάλιστα, πως όλα αυτά συνέβησαν μήνα Δεκέμβριο, μέσα στη χριστουγεννιάτικη περίοδο, όπου ο καπιταλισμός είθισται να υπογράφει νέα συμβόλαια με τις ψυχές των ανθρώπων.
     Σήμερα ορισμένοι εστιάζουν επίτηδες μόνο στα αρνητικά χαρακτηριστικά του Δεκέμβρη, κυρίως για να κρύψουν τις δικές τους ευθύνες για την κατάσταση που γέννησε την εξέγερση. Όντως κάποιοι είδαν την εξέγερση ως μόδα, όντως κάποιοι συμμετείχαν μόνο και μόνο για να καταστρέψουν χωρίς πλάνο για το τι θα οικοδομήσουν μετά πάνω σ' αυτό (οι Νέοι Πράσινοι συμμετείχαμε ενεργά, καταδικάζοντας όμως κάθε μορφή βίας). Κι επειδή δε συνηθίζουμε να κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλό μας, αξίζει ακόμα να ερευνήσουμε τι μεσολάβησε και πόσο κακή διαχείριση του Δεκέμβρη έγινε από όλο το πολιτικό φάσμα, ώστε ένα κομμάτι των εφήβων που συμμετείχαν τότε δυναμικά στις διαδηλώσεις να έχει σήμερα αλλάξει ρότα, στρεφόμενο στην άκρα δεξιά. Ως προς το αίτημα παύσης της αστυνομικής αυθαιρεσίας τώρα, η σημερινή συνεχής καταστολή των κοινωνικών αγώνων δείχνει αν έχει εισακουστεί ή όχι...
     Δεν μπορούμε, όμως, να παραγνωρίσουμε τα τόσα θετικά στοιχεία που αρχίζουν και γονιμοποιούνται, στοιχεία που μπόλιασε στη νεολαία η περίοδος εκείνη. Ο Δεκέμβρης του 2008 λειτούργησε ως μια ξαφνική έκρηξη στη βιτρίνα χωρίς ουσία της ελληνικής κοινωνίας και κατέδειξε τη γυμνότητά της. Ταυτόχρονα, έκανε φανερό σε πάρα πολλούς νέους και νέες έναν άλλο δρόμο, αυτόν της συνεργασίας, της αλληλεγγύης και της ''από τα κάτω'' οργάνωσης. Δεν είναι τυχαίο ότι τα τελευταία χρόνια πολλαπλασιάστηκαν σε όλη την Ελλάδα ελεύθεροι κοινωνικοί χώροι, συνεργατικές ομάδες, ανεξάρτητα καλλιτεχνικά σχήματα. Όλο και περισσότερος κόσμος σκέφτεται εναλλακτικά κι αρχίζει να οικοδομεί εδώ και τώρα μια Ελλάδα διαφορετική, χωρίς βία αυτή τη φορά, αλλά με συγκεκριμένη στόχευση. Και είναι πια σίγουρο πως η ευχή των ημερών του Δεκέμβρη θα εισακουστεί και την τελευταία λέξη σ' αυτή την ιστορία θα τήν πούμε όλοι εμείς...