Η ανεργία στους νέους

Η ανεργία είναι ένα πρόβλημα που εμείς οι νέοι αντιμετωπίζουμε καθημερινά. Μάλιστα ο φόβος για διόγκωση του προβλήματος έχει οδηγήσει την ομάδα μας στην ανάγκη για ανεύρεση λύσεων. Φάινεται οτι οι λύσεις αυτές πρέπει να προκύψουν από εμάς τους νέους αφού η ευρύτερη πολιτεία αντιμετωπίζει το πρόβλημα πλήρως τεχνοκρατικά, βλέποντας μόνο αριθμούς και ποσοστά και όχι πραγματικά ανθρώπινα προβλήματα πίσω από τα νούμερα.
Στην παρούσα φάση την χώρα μας μαστίζει τόσο η δομική ανεργία που έχει να κάνει για παράδειγμα με τη σύνδεση των εκπαιδευτικών ιδρυμάτων με τη αγορά εργασίας όσο και η ανεργία λόγω πτώσης της οικονομικής δραστηριότητας.
Για να εξαλειφθεί μεσοπρόθεσμα η ανεργία πρέπει πρώτα η χώρα μας να ξανααρχίσει να παράγει. Τώρα είναι η ευκαρία μας να ακολουθήσουμε κοινωνικά και περιβαλλοντικά βιώσιμες οδούς αυτονομίας. Πρέπει οι νέες προσπάθειες μας για εγχώρια παραγωγή να προσανατολιστούν σε τομείς με αυξημένο μερίδιο απασχόλησης και πάντα υπό το πρίσμα της βιώσιμότητας. Η χώρα μας μπορεί να γίνει περισσότερο αυτάρκης με μείωση των εισαγόμενων αγροτικών προιόντων και με έμφαση στις μεσαίου μεγέθους επιχειρήσεις. Προτείνουμε οι νέοι να έρθουν σε επαφή με αιεφόρες διαδικασίες, όπως ο αγροτουρισμός, οι ανανεώσιμες πηγές ενέργειες, η βιολογική αγροτική καλλιέργεια. Για να μπορούμε να επιτύχουμε τα παράπανω είναι αναγκαίο να στραφούμε στην αποκέντρωση. Καλούμε την πολιτεία να ενισχύσει με χρηματοδοτικούς και ενημερωτικούς μηχανισμούς την περιφερειακή ανάπτυξη ώστε οι νέοι να μπορούν να ξαναζωντανέψουν ερημωμένους τόπους.
Γιανα αντιμετωπίσουμε την δομική ανεργία πρέπει να σταματήσει επιτέλους το κοινωνικό ταμπού που μας θέλει όλους (άνεργους) δικηγόρους, γιατρούς και μηχανικούς. Οι νέοι πρέπει με διορατικότητα να σταματήσουν να ψάχνουν υπαλληλιστικές θέσεις στο δημόσιο, μια πρακτική που μέχρι τώρα στηριζόταν ιδιαιτέρως στο ρουσφέτι και που οδήγησε την χώρα μας στην σημερινή της κατάσταση.
Τέλος, παρατηρούμε μια διευρυμένη έλλειψη εμπιστοσύνης στις δυνάμεις των νέων αποφοίτων από τον ελληνικό επιχειρηματικό κύκλο. Οι εργοδότες μας αντιμετωπίζουν ως απλούς μαθητευόμενους, συχνά απαιτώντας παράλογα χρόνια προυπηρεσίας, χωρίς να δίνεται καμία έμφαση στις νέες ιδέες και μεθόδους που εμείς μπορούμε να φέρουμε στην παραγωγική διαδικασία της χώρας. Αυτό μας «κόβει τα φτερά», μας περιορίζει και εντέλει κρατάει την χώρα μας στάσιμη σε μεθόδους μη αποτελεσματικές. Η μυωπική αυτή αντιμετώπιση αφαιρεί από τη χώρα μας την δυνατότητα ανάπτυξης νέας επιχειρηματικότητας. Συνεπώς, η χώρα βουλιάζει σε ξεπερασμένες παραγωγικές διαδικασίες και υστερεί από νέες ιδέες. Το κράτος πρέπει να προβεί σε μέτρα ενίσχυσης της νέας επιχειρηματικότητας με συμβουλευτικούς φορείς και χρηματοδοτικούς μηχανισμούς ώστε να μπορούμε επιτέλους να σταθούμε πραγματικά στα πόδια μας.

Απεργοί πείνας και πανεπιστημιακό άσυλο

Το άσυλο είναι ένας θεσμός που έχει κατακτηθεί στη χώρα μας από την αρχαιότητα. Θεσμός που δίνει προτεραιότητα στην ελευθερία και στα ανθρώπινα δικαιώματα.
Η καλλιέργεια ετερόδοξων ιδεών, η αμφισβήτηση κάθε εξουσίας, η αντίσταση στην τυραννία της πλειοψηφίας, είναι το οξυγόνο του φιλελεύθερου πανεπιστημίου. Το άσυλο θεσπίστηκε για να προστατεύει την ακαδημαϊκή ελευθερία από την κρατική καταστολή. Αποτέλεσε κορυφαία δημοκρατική κατάκτηση. Πρέπει να επιζήσει.
Το πρόσφατο παράδειγμα της απεργίας των μεταναστών αναδεικνύει την σπουδαιότητα του ασύλου: Κάποιοι ξένοι συμπολίτες μας, που για πολλά χρόνια εργάζονται νόμιμα στην Ελλάδα και έχουν πληρώσει ασφαλιστικές εισφορές, λόγω της κρίσης έμειναν άνεργοι και δεν έχουν αρκετά ένσημα για να ανανεώσουν την άδεια παραμονής τους.
Οι άνθρωποι αυτοί και οι οικογένειες τους βρίσκονται σε απόγνωση.
Στην προκειμένη περίπτωση δεν πρόκειται για παραβίαση του Πανεπιστημιακού ασύλου ούτε κατάληψη από εξωπανεπιστημιακούς αλλά για απλή διαφωνία ανάμεσα σε φοιτητές και τον κοσμήτορα. Η γενική συνέλευση φοιτητών υποστήριζε τον Αγώνα των απεργών μεταναστών και τους παραχώρησαν ένα χώρο όπου δεν γίνονταν μαθήματα και αυτό επίσης αξίζει να τονιστεί. Ακόμη ο χώρος που επιλέχτηκε για τη διαμαρτυρία είναι ένας χώρος όπου συνήθως διδάσκεται το Κοινωνικό και Πολιτικό Δίκαιο κάτι που δεν θεωρούμε τυχαίο..Δεν κατέβηκαν να τα σπάσουν, δεν άσκησαν βία, και απλά αναζήτησαν φιλοξενία σε έναν χώρο, για να κάνουν απεργία πείνας . Δεν κατέλαβαν την σχολή, δεν παρακώλυσαν μαθήματα, δεν προέβησαν σε καμία αξιόποινη πράξη. Δεν εκβίασαν κανένα για να επιβάλουν την άποψη τους.Ακόμη, κρίνουμε υπερβολική και άσκοπη την παρουσία της αστυνομίας που κατέκλυσε το γύρω χώρο του Πανεπιστημίου σαν να επρόκειτο για εγκληματική πράξη.Θεωρούμε δίκαιο των αγώνα των μεταναστών και εκφράζουμε την αλληλεγγύη μας,
Αν έχει αξία η έννοια άσυλο θα έπρεπε να ισχύει και για τέτοιες περιπτώσεις (και να μην ισχύει με τη στρεβλή έννοια που δίνεται στη βουλευτική ασυλία όπου οι πολιτικές και ιδιωτικές πράξεις αντιμετωπίζονται το ίδιο, πράγμα που το θεωρούμε απαράδεκτο).
Είναι σημαντικό το πανεπιστήμιο να είναι πάντα ένας χώρος ελεύθερος για όλους, ένας χώρος σεβασμού στον συνάνθρωπο και φυσικά παραγωγής ιδεών και γνώσης.

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΥΣ ΑΙΓΥΠΤΙΟΥΣ ΔΙΑΔΗΛΩΤΕΣ

Η Ομοσπονδία των Νέων Ευρωπαίων Πράσινων ζητάει από την ΕΕ να στηρίξει τους Αιγύπτιους διαδηλωτές στην απαίτησή της τους για την απομάκρυνση του Μουμπάρακ.

Από τις 25 Ιανουαρίου ο λαός διαδηλώνει και μάχεται στους δρόμους ενάντια στο καθεστώς. Αστοί και αγρότες, σπουδαστές και ηλικιωμένοι, κληρικοί και κοσμικοί, εργατικοί και φιλελεύθεροι, ενώνονται στο αγώνα για ελευθερία και δημοκρατία.

Η Δελφίνα Ρόσσι, συνεκπρόσωπος τύπου της FYEG είπε:< Αυτός ο πρόεδρος και η κυβέρνησή του έχουν κολλήσει στη εξουσία από το 1981, χρησιμοποιώντας απαράδεκτα μέτρα για να καθυποτάξουν το λαό της Αιγύπτου, που τώρα απαιτεί ίσες ευκαιρίες, σωστές εκλογές και δίκαιη κατανομή του πλούτου. Αυτές είναι αξίες που η ΕΕ ισχυρίζεται ότι εκτιμά και σέβεται, ενώ σιωπηρά στηρίζει δικτατορίες. Για μας είναι σαφές ότι η ΕΕ πρέπει να κάνει μια δήλωση σήμερα ζητώντας την απομάκρυνση του Μουμπάρακ.>

Η Ομοσπονδία των Νέων Ευρωπαίων Πράσινων αντιλαμβάνεται ότι η παραίτηση του Μουμπάρακ μπορεί να δημιουργήσει πολιτικό κενό και να πάρουν την εξουσία Ισλαμικές δυνάμεις.< Το ότι οι κοσμικές ελευθερίες του Αιγυπτιακού λαού είναι υπό φοβερή πίεση μας ανησυχεί πολύ. Όμως, όλοι όσοι είναι μάρτυρες του ξεσηκωμού εκατομμυρίων ανθρώπων έχουν καταλάβει ότι αυτή η ιστορική λαϊκή εξέγερση δεν μπορεί-και δεν πρέπει –να σταματήσει. Όσο περισσότερο μένει ο Μουμπάρακ, τόσο μεγαλύτερη είναι η απειλή για τη σταθερότητα στην περιοχή> λέει ο Σεμπάστιαν Πάουερ, συνεκπρόσωπος τύπου της FYEG.

Σήμερα, κατά τη διάρκεια της πορείας των διαδηλωτών, η κυβέρνηση προσπάθησε να τους σταματήσει κλείνοντας τις σιδηροδρομικές και τις τηλεφωνικές γραμμές. Οι τηλεφωνικές εταιρίες συνεργάζονται σ΄αυτό με τη θέλησή τους. Με το κλείσιμο του Internet και των τηλεπικοινωνιών, η κυβέρνηση του Μουμπάρακ αφαιρεί ένα βασικό δημοκρατικό δικαίωμα, προσπαθώντας να εμποδίσει την οργάνωση και την επικοινωνία μεταξύ των αγωνιστών που διαμαρτύρονται για το καθεστώς.Σοκάρει το γεγονός ότι Διεθνείς Eταιρίες όπως η Vodafone υπακούουν σε τέτοιες διαταγές> είπε η Δελφίνα Ρόσσι.