Η ανεργία είναι ένα πρόβλημα που εμείς οι νέοι αντιμετωπίζουμε καθημερινά. Μάλιστα ο φόβος για διόγκωση του προβλήματος έχει οδηγήσει την ομάδα μας στην ανάγκη για ανεύρεση λύσεων. Φάινεται οτι οι λύσεις αυτές πρέπει να προκύψουν από εμάς τους νέους αφού η ευρύτερη πολιτεία αντιμετωπίζει το πρόβλημα πλήρως τεχνοκρατικά, βλέποντας μόνο αριθμούς και ποσοστά και όχι πραγματικά ανθρώπινα προβλήματα πίσω από τα νούμερα.
Στην παρούσα φάση την χώρα μας μαστίζει τόσο η δομική ανεργία που έχει να κάνει για παράδειγμα με τη σύνδεση των εκπαιδευτικών ιδρυμάτων με τη αγορά εργασίας όσο και η ανεργία λόγω πτώσης της οικονομικής δραστηριότητας.
Για να εξαλειφθεί μεσοπρόθεσμα η ανεργία πρέπει πρώτα η χώρα μας να ξανααρχίσει να παράγει. Τώρα είναι η ευκαρία μας να ακολουθήσουμε κοινωνικά και περιβαλλοντικά βιώσιμες οδούς αυτονομίας. Πρέπει οι νέες προσπάθειες μας για εγχώρια παραγωγή να προσανατολιστούν σε τομείς με αυξημένο μερίδιο απασχόλησης και πάντα υπό το πρίσμα της βιώσιμότητας. Η χώρα μας μπορεί να γίνει περισσότερο αυτάρκης με μείωση των εισαγόμενων αγροτικών προιόντων και με έμφαση στις μεσαίου μεγέθους επιχειρήσεις. Προτείνουμε οι νέοι να έρθουν σε επαφή με αιεφόρες διαδικασίες, όπως ο αγροτουρισμός, οι ανανεώσιμες πηγές ενέργειες, η βιολογική αγροτική καλλιέργεια. Για να μπορούμε να επιτύχουμε τα παράπανω είναι αναγκαίο να στραφούμε στην αποκέντρωση. Καλούμε την πολιτεία να ενισχύσει με χρηματοδοτικούς και ενημερωτικούς μηχανισμούς την περιφερειακή ανάπτυξη ώστε οι νέοι να μπορούν να ξαναζωντανέψουν ερημωμένους τόπους.
Γιανα αντιμετωπίσουμε την δομική ανεργία πρέπει να σταματήσει επιτέλους το κοινωνικό ταμπού που μας θέλει όλους (άνεργους) δικηγόρους, γιατρούς και μηχανικούς. Οι νέοι πρέπει με διορατικότητα να σταματήσουν να ψάχνουν υπαλληλιστικές θέσεις στο δημόσιο, μια πρακτική που μέχρι τώρα στηριζόταν ιδιαιτέρως στο ρουσφέτι και που οδήγησε την χώρα μας στην σημερινή της κατάσταση.
Τέλος, παρατηρούμε μια διευρυμένη έλλειψη εμπιστοσύνης στις δυνάμεις των νέων αποφοίτων από τον ελληνικό επιχειρηματικό κύκλο. Οι εργοδότες μας αντιμετωπίζουν ως απλούς μαθητευόμενους, συχνά απαιτώντας παράλογα χρόνια προυπηρεσίας, χωρίς να δίνεται καμία έμφαση στις νέες ιδέες και μεθόδους που εμείς μπορούμε να φέρουμε στην παραγωγική διαδικασία της χώρας. Αυτό μας «κόβει τα φτερά», μας περιορίζει και εντέλει κρατάει την χώρα μας στάσιμη σε μεθόδους μη αποτελεσματικές. Η μυωπική αυτή αντιμετώπιση αφαιρεί από τη χώρα μας την δυνατότητα ανάπτυξης νέας επιχειρηματικότητας. Συνεπώς, η χώρα βουλιάζει σε ξεπερασμένες παραγωγικές διαδικασίες και υστερεί από νέες ιδέες. Το κράτος πρέπει να προβεί σε μέτρα ενίσχυσης της νέας επιχειρηματικότητας με συμβουλευτικούς φορείς και χρηματοδοτικούς μηχανισμούς ώστε να μπορούμε επιτέλους να σταθούμε πραγματικά στα πόδια μας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου