1. Για μία 10ετία οι ελληνικές κυβερνήσεις φλέρταραν κρυφά με τη νομιμοποίηση της «θρησκευτικής σφαγής» χωρίς αναισθητοποίηση - χαλάλ και κοσέρ - δίχως να την αποτολμήσουν. Το στοίχημα σε επίπεδο οικονομικών συμφερόντων ήταν μεγάλο, όσο και η αντίδραση από μέρους του οικολογικού και του φιλοζωικού χώρου και της κοινωνίας των ευαισθητοποιημένων πολιτών.
2. Το αποτόλμησε κυνικότατα η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ την άνοιξη 2017. Με την υπουργική απόφαση 951/44337/21.4.2017 - ΦΕΚ Β’ 1447/27.4.2017 - της 21ης Απριλίου 2017, ο Υπουργός ΥΠΑΑΤ Αποστόλου και ο Υφυπουργός Τσιρώνης νομιμοποίησαν τη σφαγή χωρίς αναισθητοποίηση εν μέσω της πρωτοφανούς αντίδρασης του οικολογικού και του φιλοζωικού χώρου. Είχε προηγηθεί η γνωμοδότηση 92/2017 του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους η οποία έκρινε την τέλεση των θρησκευτικών σφαγών σύμφωνη με το ισχύον ελληνικό δίκαιο με την οριακή πλειοψηφία 6-4 (sic !!!) - https://www.lawspot.gr/nomikes-plirofories/nomothesia/nsk-92-2017/arthro-gnomodotisi-nomikoy-symvoylioy-toy-kratoys-92-2017. Κατά τους κυβερνητικούς της εποχής, η νομιμοποίηση εξυπηρετούσε την κανονικοποίηση των παράνομων σφαγών (sic !!!), ενώ στην ουσία ερχόταν να εξυπηρετήσει τα οικονομικά συμφέρονται που περιστρέφονταν γύρω από τις εξαγωγές.
3. Ενάντια στην πρωτοφανή κυβερνητική απόφαση στράφηκε άμεσα η Πανελλήνια Φιλοζωική Ομοσπονδία - ΠΦΟ, με προσφυγή η οποία κατατέθηκε στο Συμβούλιο Επικρατείας στις 26.06.2017. Η προσφυγή έγινε δεκτή και η «θρησκευτική σφαγή» χωρίς αναισθητοποίση κρίθηκε παράνομη. Οι Σύμβουλοι του Ανώτατου Δικαστηρίου έκριναν - δίκαια - ότι η Κοινή Υπουργική Απόφαση 951/44337/21.4.2017 είχε εκδοθεί «κατά παράβαση του άρθρου 2 παρ. 2 του νόμου 1197/1981 ερμηνευόμενου σύμφωνα με το πνεύμα του Κανονισμού 1099/2009 και των αρχών της καλής διαβίωσης των ζώων, όπως αυτές θεμελιώνονται στο άρθρο 13 της ΣΛΕΕ (Συνθήκης για τη Λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης) και το πρωτόκολλο αριθ. 33», με λίγα λόγια σε ευθεία αντίθεση με την ενωσιακή και την εθνική νομοθεσία.
4. Το πολιτικό σύστημα δεν παραιτείται της «προσπάθειας». Τον Μάρτιο 2022, το Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης, δια του Υφυπουργού Σίμου Κεδίκογλου, επιχειρεί να νομιμοποιήσει εκ νέου τη σφαγή χωρίς αναισθητοποίηση μέσω της κατάργησης του επίμαχου άρθρου 2 του ν.1197/81 που την καθιστά απαγορευτική: «Απαγορεύεται η θανάτωσις θηλαστικών εις τα σφαγεία εφ` όσον δεν προηγηθή της αφαιμάξεως αναισθητοποίησις». Η κατάργηση επιχειρείται με τη μορφή δήθεν τροποποίησης η οποία εισάγεται ως ένθετη διάταξη - άρθρο 50 - σε πολυνομοσχέδιο του Υπουργείου Εσωτερικών σχετικά με το «Εθνικό Στρατηγικό Σχέδιο Καταπολέμησης της Διαφθοράς και άλλες επείγουσες διατάξεις» (sic !!!) - Ν. 4915/2022 - https://www.opengov.gr/ypes/?p=8117.
5. Η κατακραυγή του οικολογικού και του φιλοζωικού χώρου, του Πανελλήνιου Κτηνιατρικού Συλλόγου και οι κάποιες χιλιάδες αρνητικά σχόλια που κατατέθηκαν στην σχετική διαβούλευση, ανάγκασαν την κυβέρνηση να αποσύρει πάραυτα την επαίσχυντη τροποποίηση. Η «θρησκευτική σφαγή» χωρίς αναισθητοποίηση εξακολούθησε να παραμένει παράνομη αλλά και μη νομιμοποιήσιμη, καθόσον ο κανονισμός ΕΚ/1099/2009 του Συμβουλίου της Ευρώπης δίνει μεν την ευχέρεια στα κράτη μέλη να θεσμοθετήσουν τη σφαγή αυτού του τύπου για θρησκευτικούς λόγους αλλά με την προϋπόθεση να μην υπάρχει σε ισχύ πρότερος νόμος που να τις απαγορεύει ή ο εν λόγω νόμος να έχει καταργηθεί έως το 2013 - άρθ. 26, ΕΚ/1099/2009.
- Η «θρησκευτική σφαγή» χωρίς αναισθητοποίηση απαγορεύεται σε αρκετές ευρωπαϊκές χώρες, όπως η Δανία, η Σουηδία, η Σλοβενία, η Ελλάδα, η Πολωνία, η Κύπρος, η Φλαμανδία και η Βαλλονία του Βελγίου, η Ελβετική Συνομοσπονδία, η Νορβηγία, η Ισλανδία και το Λιχτενστάιν, ενώ σε άλλες η αναισθητοποίηση επιβάλλεται αμέσως μετά την σφαγή - Αυστρία, Εσθονία, Λιθουανία και Σλοβακία – ή και ταυτόχρονα όπως στη Φινλανδία. Εμβληματική της θέσης της πλειοψηφίας των ευρωπαίων πολιτών, παραμένει η φράση του νεαρού Δανού Υπουργού Γεωργίας με την οποία έθεσε σε εφαρμογή την καταλυτική του απαγόρευση το 2014: «Τα δικαιώματα των ζώων προηγούνται της θρησκείας».
- Τον Δεκέμβριο 2020 το Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης αποφάνθηκε ότι τα κράτη μέλη έχουν το δικαίωμα να απαγορεύσουν τη σφαγή χωρίς αναισθητοποίηση δίχως καμία παρέκκλιση, θεωρώντας δυνατή τη μόνη χρήση της ηλεκτρονάρκωσης.
- Μόλις πρόσφατα, το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων – ΕΔΑΔ επικύρωσε την απαγόρευση της σφαγής χωρίς αναισθητοποίηση στη Φλαμανδία και η Βαλλονία κρίνοντας ότι δεν συνιστά παράνομο περιορισμό της θρησκευτικής ελευθερίας και ότι η σφαγή αυτού του τύπου εκθέτει τα ζώα σε σοβαρό και παρατεταμένο πόνο.
- Η Ευρωπαϊκή Αρχή για την Ασφάλεια των Τροφίμων - EFSA έχει εκπονήσει από πολλού αναλυτική Έκθεση σχετικά με την ορθή μεταχείριση κατά τη σφαγή, σύμφωνα με την οποία η αναισθητοποίηση είναι περισσότερο από υποχρεωτική, διαφορετικά τίθενται σοβαρά θέματα ευζωίας των ζώων: «Χωρίς αναισθητοποίηση, ο χρόνος μεταξύ της κοπής των μεγάλων αιμοφόρων αγγείων και της απώλειας των αισθήσεων είναι έως 20 δευτερόλεπτα στα πρόβατα, έως 25 δευτερόλεπτα στους χοίρους, έως 2 λεπτά στα βοοειδή και έως 2½ λεπτά στα πουλερικά… Η κοπή των μεγάλων αιμοφόρων αγγείων, με σκοπό την ταχεία αιμορραγία, συνεπάγεται σημαντική βλάβη των ιστών σε περιοχές που βρίσκονται οι υποδοχείς του πόνου, ενώ η ταχεία μείωση της αρτηριακής πίεσης που ακολουθεί και η εισπνοή αίματος στην τραχεία λόγω της αιμορραγίας, εκμαιεύουν αφόρητη αγωνία, φόβο και πανικό στο ζώο που έχει τις αισθήσεις του».
- Νομικοί φήμης, Καθηγητές Πανεπιστημίων, Ομοσπονδίες Κτηνιατρικών Συλλόγων, η Ευρωπαϊκή Ένωση Κτηνιάτρων, πολιτικές συλλογικότητες και μικρές και μεγάλες Οργανώσεις, ανά την Ευρώπη, διαλαλούν εδώ και χρόνια το ασυμβίβαστο της σφαγής αυτού του τύπου με την Ευρωπαϊκή νομική παράδοση.
Το 2017 η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ δικαιολόγησε την προσπάθεια νομιμοποίησης της «θρησκευτικής σφαγής» ως αναγκαία για την διασφάλιση της θρησκευτικής ελευθερίας άλλων λατρευτικών τύπων, εν προκειμένω της μουσουλμανικής και της εβραϊκής κοινότητας της χώρας. Την ίδια δικαιολογία πρόταξε και η κυβέρνηση Νέας Δημοκρατίας στην περίπτωση της προσπάθειας κατάργησης του άρθρου 2 του ν.1197/81 τον Μάρτιο 2022. Τα πραγματικά κίνητρα όμως ήταν άλλα, πολύ πιο κυνικά, αναμφιβόλως ποταπά, δίχως το παραμικρό ψήγμα της ευαισθησίας που διακρίνει πια την εποχή μας: Το εμπόριο ή, με άλλα λόγια, οι εξαγωγές χαλάλ προς τις μουσουλμανικές αγορές.
Το ομολόγησε στα μέσα του περασμένου Ιουλίου ο Χρήστος Κέλλας, υφυπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης, στην ομιλία του σε εκδήλωση στα γραφεία της Εθνικής Ένωσης Αγροτικών Συνεταιρισμών, υπονοώντας ξεκάθαρα ότι η κυβερνητική προσπάθεια νομιμοποίησης της σφαγής χωρίς αναισθητοποίηση θα επαναληφθεί σύντομα, ίσως ακόμη πιο ξεδιάντροπα, ακόμη πιο πέρα από την ενωσιακή και την εθνική νομοθεσία, ακόμη πιο μακριά από τις κατακτήσεις στο πεδίο των δικαιωμάτων των ζώων: «Η στρατηγική Halal για την Ελλάδα δεν είναι υπόθεση ενός φορέα. Είναι εθνική υπόθεση… Η Ελλάδα επιθυμεί να καταστεί αξιόπιστος και μακροχρόνιος προμηθευτής προϊόντων Halal. Δεν προσφέρουμε απλώς προϊόντα - προσφέρουμε δέσμευση στην ποιότητα, σεβασμό στην κουλτούρα και ειλικρίνεια στη συνεργασία.» - https://www.minagric.gr/2013-04-05-10-13-09/ministry-example/ypaat-grafeio-typou/deltiatypou/18157-dt140725.
«Εθνική υπόθεση» για την Ελλάδα, Χρήστο Κέλλα, δεν είναι η υιοθέτηση παρωχημένων μέτρων υψηλού περιβαλλοντικού και κοινωνικού αποτυπώματος. Δεν είναι η υιοθέτηση μέτρων που φέρουν τη χώρα να κερδίζει κάτι από εδώ και να χάνει πολλαπλά από την άλλη, αλλά ούτε και οι παρακμιακές πολιτικές που την οδηγούν πίσω ολοταχώς, σε άλλες εποχές, που ίσχυαν αυτά τα οποία σήμερα θεωρούνται - περιβαλλοντικά και κοινωνικά - απορριπτέα. «Εθνική υπόθεση» για τη χώρα είναι η άρθρωση μιας σύγχρονης παραγωγικής ανασυγκρότησης με στόχο τη μεταστροφή από το ισχύον καταστροφικό μοντέλο παραγωγής και κατανάλωσης σε ένα μοντέλο περιβαλλοντικής, κοινωνικής και οικονομικής δικαιοσύνης και βιωσιμότητας, στο οποίο ενσωματώνονται αναπόφευκτα - κατά τον ΟΗΕ - η αναγνώριση και η προστασία των δικαιωμάτων των ζώων: «Nexus between Animal Welfare, Environment and Sustainable Development» είναι ο τίτλος πρόσφατου ψηφίσματος των Ηνωμένων Εθνών καθόσον η υγεία των οικοσυστημάτων ενσωματώνει αναγκαία την ευημερία όλων των έμβιων.
H ΟΙΚΟΛΟΓΙΚΗ ΣΥΜΜΑΧΙΑ και το Κόμμα για τα Ζώα θέτουμε μεταξύ των θεμελιωδών στόχων της πολιτικής μας οπτικής και της κοινωνικής και κινηματικής μας δράσης την δημιουργία μιας κοινωνίας που θα σέβεται τα ζώα και θα τα αντιμετωπίζει ως αισθανόμενα όντα και όχι ως αντικείμενα και προϊόντα για χρήσεις κατά το δοκούν. «Τη βάση της αναπόσπαστης αυτής πτυχής της πολιτικής μας οπτικής, την οριοθετούμε στην οικοκεντρική πεποίθηση της Ζωής ως ενιαίας, της ισότιμης αξίας της ζωής όλων των έμβιων και της ελεύθερης άσκησης των φυσικών δικαιωμάτων τους, ως όρους απαράβατους για την αρμονική συνύπαρξη των ειδών, την οικοσυστημική ισορροπία και, εν τέλει, την υγεία του πλανήτη», δήλωσε ο Γιώργος Δημητρίου, πρώην Περιφερειακός Σύμβουλος Αττικής, επικεφαλής της ΟΙΚΟΛΟΓΙΚΗΣ ΣΥΜΜΑΧΙΑΣ. «Κάθε έμβιο έχει το δικαίωμα ζωής σύμφωνα με το ρυθμό και τις συνθήκες που αντιστοιχούν στο είδος του, δικαιούται φροντίδας, προσοχής και προστασίας από τον άνθρωπο και, εάν εκτρέφεται για την διατροφή του ανθρώπου, πρέπει να στεγάζεται, να τρέφεται, να μεταφέρεται και να θανατώνεται χωρίς πρόκληση πόνου, στιγμιαία και ανώδυνα, δίχως καμιά πρόκληση αγωνίας. Καθολικά δικαιώματα, δίχως σύνορα και δίχως εξαιρέσεις αναφορικά με πολιτιστικά περιβάλλοντα, θρησκευτικές συνειδήσεις ή και παραδόσεις.»
Πρακτικές που τσαλακώνουν βίαια την οικολογική συνείδηση και τα κεκτημένα στο πεδίο της διασφάλισης των δικαιωμάτων των ζώων, με πολυετείς αγώνες, όπως εκείνες της περιώνυμης «θρησκευτικής σφαγής» χωρίς αναισθητοποίηση - χαλάλ και κοσέρ - μας βρίσκουν κάθετα αντίθετους, είτε είναι νομιμοποιημένες, είτε όχι. Η Πολιτεία οφείλει να σέβεται απόλυτα τις θρησκευτικές πεποιθήσεις των διαφορετικών τύπων λατρείας και ο καθείς είναι ελεύθερος να ασκεί τις θρησκευτικές του παραδόσεις, αρκεί να μη βλάπτονται θεμελιώδεις αρχές και αξίες της. Η υποβολή ενός ζώου σε αργό και βασανιστικό θάνατο με τη σφαγή και την αφαίμαξη δίχως την προηγούμενη πλήρη αναισθητοποίηση, προσβάλλει την θεμελιώδη αρχή της απαγόρευσης του βασανισμού κάθε έμβιου όντος.
«Η θρησκευτική ελευθερία τελειώνει εκεί που αρχίζει η ταλαιπωρία των άλλων - ανθρώπων ή ζώων. Ένα συνταγματικό δικαίωμα όπως η θρησκευτική ελευθερία δεν είναι ποτέ απόλυτο και πρέπει πάντα να εξισορροπείται με άλλα συνταγματικά δικαιώματα και σημαντικές κοινωνικές παραμέτρους», δήλωνε η Marianne Thieme, επικεφαλής του Ολλανδικού Κόμματος για τα Ζώα, κατά την κατάθεση νομοσχεδίου για την απαγόρευση της σφαγής χωρίς αναισθητοποίηση τον Μάρτιο 2018 στην Ολλανδία.
Χρήστο Κέλλα ακούς; Oύτε που να το σκέφτεσαι!
«Οικολογική Συμμαχία»
- Για την «Οικολογική Μετάβαση» σε μία κοινωνία βιώσιμης ευημερίας.
- Για τον άνθρωπο, τα ζώα και το περιβάλλον.
- Για τον κόσμο που μπορεί να γίνει.
contact@oikologiki-symmaxia.gr
https://oikosymmaxia.blogspot.com
#Oikologiki_Symmaxia
#oikologikisymmaxia
#Komma_gia_ta_Zoa
#animalpolitics
Πηγές
- Οικολογική Συμμαχία (2025). Τα δικαιώματα των ζώων είναι καθολικά, δίχως σύνορα και δίχως εξαιρέσεις! https://oikosymmaxia.blogspot.com/2025/09/blog-post_15.html
.png)
.png)
