Νέοι Πράσινοι - Neoi Prasinoi : Το Pride Παραμένει μια Διαμαρτυρία

Το Pride Παραμένει μια Διαμαρτυρία - Pride is Still a Protest!*

Η ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητα είναι μια από τις πιο ευάλωτες στην κοινωνία, αντιμετωπίζοντας συστημικές διακρίσεις σε πολλά μέρη του κόσμου και επιθέσεις στα ανθρώπινα δικαιώματά τους σε άλλα. Παρά το τι θα ήθελαν να μας πείσουν οι συντηρητικοί ή οι «κριτικοί φύλου», τα άτομα ΛΟΑΤΚΙ+ δεν αποτελούν απειλή που πρέπει να σταματήσουμε, ούτε πρόβλημα προς επίλυση. Ωστόσο, οι δεξιοί πολιτικοί σε όλη την Ευρώπη επιδιώκουν να συμπεριφέρονται ως πολιτικός εχθρός της ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητας, είτε για να αποσπάσουν την προσοχή από τις δικές τους πολιτικές αποτυχίες είτε για να πολώσουν την κοινωνία για δικό τους πολιτικό όφελος.

Το ότι μια χώρα μπορεί να εφαρμόσει μέτρα υπέρ των δικαιωμάτων της ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητας χωρίς να καταρρεύσει, είναι αυτονόητο, αλλά είναι γεγονός που αξίζει να επαναληφθεί στο σημερινό κλίμα. Ένα παράδειγμα που αναφέρεται συχνά, και για καλό λόγο, είναι η Ιρλανδία, η οποία το 2015 έγινε η πρώτη χώρα στον κόσμο που νομιμοποίησε τους γάμους ομοφύλων με λαϊκή ψήφο. Η Γερμανία, εν τω μεταξύ, δημιούργησε Επίτροπο της Ομοσπονδιακής Κυβέρνησης για την Αποδοχή της Σεξουαλικής Διαφορετικότητας και των Φύλων το 2022, για να διασφαλίσει την προστασία όλων των ανθρώπων ανεξάρτητα από το φύλο ή τη σεξουαλική τους ταυτότητα. Παρόλο που έχει σημειωθεί πρόοδος σε ορισμένα μέρη, οι κυβερνήσεις σε πάρα πολλές ευρωπαϊκές χώρες εφαρμόζουν επιβλαβείς και μεροληπτικές πολιτικές που τροφοδοτούν τον φανατισμό και επηρεάζουν αρνητικά τις ζωές εκατομμυρίων ανθρώπων.

Η Ουγγαρία, φαίνεται να εμπνέεται από τη ρωσική νομοθεσία, καθώς έχει επεκτείνει τον αντι-ΛΟΑΤΚΙ+ νόμο για την «προστασία του παιδιού» που εισήχθη για πρώτη φορά το 2021. Σε μια προσπάθεια να προστατεύσει τον «ουγγρικό τρόπο ζωής», η νέα νομοθεσία επιτρέπει στους ανθρώπους να αναφέρουν όσους αντιτίθενται «στον συνταγματικά αναγνωρισμένο ρόλο του γάμου και της οικογένειας» και το δικαίωμα των παιδιών σε «μια ταυτότητα κατάλληλη για το φύλο τους κατά τη γέννηση». Παρόλο που 15 κράτη μέλη της ΕΕ έχουν κινήσει νομική αγωγή κατά αυτής της νομοθεσίας, δεν είναι παρά ένα σύμπτωμα μιας πολύ μεγαλύτερης τάσης αντι-ΛΟΑΤΚΙ+ συναισθημάτων σε όλη την Ευρώπη.

Ενώ οι ομοφυλοφιλικές ενώσεις πολιτών αναγνωρίζονται στην Ιταλία, η στάση της χώρας απέναντι σε παρόμοια ζητήματα έχει βρεθεί πρόσφατα υπό ευρεία εξέταση. Τον Μάρτιο του 2023, η ιταλική κυβέρνηση, υπό την ηγεσία της πρωθυπουργού Giorgia Meloni, εφάρμοσε την ουσιαστικά απαγόρευση αναγνώρισης γονέων του ίδιου φύλου ως νόμιμων κηδεμόνων των παιδιών τους, με νομικές επιπτώσεις. Ακόμη και πριν αναλάβει καθήκοντα τον Οκτώβριο του 2022, η Μελόνι προπαγάνδιζε ανοιχτά τον φανατισμό. Μιλώντας σε μέλη ενός ακροδεξιού κόμματος στην Ισπανία τον Ιούλιο εκείνου του έτους, παρουσίασε συνοπτικά τις απόψεις του δικού της κόμματος, δηλώνοντας «ναι στις φυσικές οικογένειες, όχι στο λόμπι LGBT, ναι στη σεξουαλική ταυτότητα, όχι σε ιδεολογία του φύλου».

Λιγότερο από ένα χρόνο μετά την πρώτη τρομοκρατική επίθεση στη σύγχρονη ιστορία της Σλοβακίας έξω από ένα από τα λίγα queer μπαρ της Μπρατισλάβα, τα δικαιώματα της ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητας απειλούνται όλο και περισσότερο. Η υποχρεωτική στείρωση για όσους επιθυμούσαν να αλλάξουν νομικά το φύλο τους ανεστάλη μόνο για λίγο το 2022, προτού ανατραπεί λίγους μήνες αργότερα λόγω της πολιτικής πίεσης από δεξιούς πολιτικούς. Τώρα η κυβέρνηση της Σλοβακίας επιδιώκει να εφαρμόσει αυτό που η Διεθνής Αμνηστία θεωρεί ότι είναι «μια de facto απαγόρευση της νομικής αναγνώρισης φύλου». Παρά τέτοιες βάναυσες επιθέσεις στα άτομα ΛΟΑΤΚΙ+, η κυβέρνηση της Σλοβακίας δεν έχει λάβει μέτρα για να προστατεύσει αυτήν την κοινότητα που είναι ήδη ευάλωτη.

Μετά την ψήφιση ενός νομοσχεδίου για τη Μεταρρύθμιση της Αναγνώρισης Φύλου (Gender Recognition Reform - GRR) τον Δεκέμβριο του 2022, η Σκωτία επρόκειτο να ενταχθεί σε άλλες 11 ευρωπαϊκές χώρες που επιτρέπουν στα διεμφυλικά άτομα να λαμβάνουν πιστοποίηση του φύλου τους χωρίς προηγούμενη διάγνωση δυσφορίας φύλου. Όχι ένα μήνα αργότερα, η κυβέρνηση του Ηνωμένου Βασιλείου άσκησε βέτο σε αυτή τη νομοθεσία, εμποδίζοντας την αποκέντρωση της Σκωτίας για πρώτη φορά από τον σχηματισμό της κυβέρνησης της Σκωτίας το 1998. Παρά αυτή την υποτιθέμενη απειλή για τις γυναίκες, μόνο 30 Πιστοποιητικά Αναγνώρισης Φύλου χορηγούνται ετησίως στη Σκωτία, με το GRR δυνητικά να διευκολύνει μια αύξηση σε 250-300 ετησίως. Η ρητορική από πολιτικούς και «κριτικούς φύλου» έχει δημιουργήσει έναν πολιτισμικό πόλεμο για ένα ζήτημα που επηρεάζει περίπου το 0,005% του πληθυσμού της Σκωτίας, χωρίς κανέναν άλλο λόγο από το να δημιουργήσουν μια νοοτροπία του «Εμείς» και «Αυτοί».

Αυτός ο πολιτισμικός πόλεμος είναι μέρος μιας ευρύτερης τάσης σε ολόκληρη την ήπειρο. Τον Φεβρουάριο του 2023, διεξήχθη μια συζήτηση στο Κροατικό Κοινοβούλιο με θέμα «ο αυξανόμενος αριθμός τρανς παιδιών και νέων στην Κροατία», με την πρόθεση να συζητηθούν κλινικά αίτια και παράγοντες αυτού που οι συντηρητικοί αναφέρουν ως «αυξητική τάση». Οι αρμόδιες επιτροπές προσκάλεσαν προσκεκλημένους «ειδικούς» ως ομιλητές, όλοι τους γνωστοί δεξιοί εξτρεμιστές και συντηρητικοί. Η αντιπολίτευση αποχώρησε λίγο αργότερα και η συζήτηση έληξε μια ώρα αφότου ξεκίνησε λόγω έλλειψης επιστημονικά τεκμηριωμένων στοιχείων. Παράλληλα, έρχεται στο φως μια πολύ δημοσιοποιημένη υπόθεση τεσσάρων ζευγαριών Κροατών που συνελήφθησαν στη Ζάμπια ως ύποπτα για εμπορία παιδιών. Κατά τη διάρκεια της (ακόμα σε εξέλιξη) δίκης, τα μέσα ενημέρωσης προτίμησαν να εστιάσουν στο γεγονός ότι ένα από τα άτομα ήταν τρανς. Ένας άλλος γνωστός εξτρεμιστής και συντηρητικός πρώην πολιτικός έφτασε στο σημείο να επικοινωνήσει με την κυβέρνηση της Ζάμπια μετά την αρχική σύλληψη για να καταγγείλει αυτό το άτομο ως τρανς, κάτι που είναι παράνομο στη Ζάμπια.

Αυτά είναι μόνο μερικά παραδείγματα των αυξανόμενων επιθέσεων στην ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητα τα τελευταία χρόνια. Το Pride ξεκίνησε ως διαμαρτυρία, και εξακολουθεί να είναι μια διαμαρτυρία. Ο αγώνας για νομικά και πολιτικά δικαιώματα για τα άτομα ΛΟΑΤΚΙ+ παλεύτηκε και κερδήθηκε σκληρά, ωστόσο ήδη αυτά τα δικαιώματα απειλούνται. Δεν μπορούμε να διακινδυνεύσουμε να εφησυχάζουμε και να υποθέτουμε ότι αυτά που κερδίσαμε δεν θα μας τα πάρουν.

*Ένα άρθρο των Hannah (she/her) & Mia (she/her) - Πρώην Μέλη της Συντακτικής Επιτροπής του Ecosprinter, του περιοδικού των Νέων Ευρωπαίων Πρασίνων

Θα ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΟΜΑΣΤΕ!

Αν η κοινωνία ήταν δεκτική, ελεύθερη απέναντι στο μίσος ή τον φόβο, δε θα χρειαζόμασταν ορισμούς, όπως Ομοφοβία, Αμφιφοβία, Τρανσφοβία ή Ιντερφοβία, για να διευκρινίσουμε τα δικαιώματα και, κυρίως, την καταπάτησή τους. Αυτήν την στιγμή η Ελλάδα, μετά από νομοσχέδια για το Σύμφωνο Συμβίωσης και την αναγνώριση της ταυτότητας φύλου, κατατάσσεται ανάμεσα στις ευρωπαϊκές χώρες που -θεσμικά- αναγνωρίζουν και υποδέχονται την ορατότητα της ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητας.

Βέβαια, στην ζωή έξω από τις συνταγματικές διατάξεις, η χώρα μας -όπως και δεκάδες άλλες- “πάσχει” από φοβία, την φοβία που περιγράφουν οι ορισμοί. Η αστυνομική αυθαιρεσία απέναντι στην ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητα καταγράφεται μέσα από ανεκδιήγητα περιστατικά: Ξύλο, τραμπουκισμό, ακόμα και συλλήψεις ομοφυλόφιλων ατόμων. Στη χώρα μας, τα τρανς άτομα σπανίως εργάζονται στον ιδιωτικό τομέα με ένσημα και κοινωνική ασφάλιση, στο δε δημόσιο δεν υπάρχει κανένα τρανς άτομο. Δεν υπάρχουν τρανς εφοριακοί, ας πούμε. Δεν υπάρχουν τρανς δάσκαλοι. Στη χώρα μας μόλις λίγα χρόνια πριν δολοφονήθηκε από έναν κοσμηματοπώλη με τη συμβολή αστυνομικών ο Ζακ Κωστόπουλος (Zackie Oh), ακτιβιστής και drag καλλιτέχνης, ο οποίος χαρακτηρίστηκε “κλέφτης ναρκομανής” τις πρώτες ώρες μετά την ανακοίνωση του θανάτου του.

Αυτός ο κόσμος της βίας, της ανταγωνιστικότητας χωρίς όρια, της απανθρωπιάς, της απουσίας ενσυναίσθησης, αυτή η συμμαχία της πατριαρχίας με την ακροδεξιά που εγκληματεί κατά των γυναικών, της ανθρωπότητας, του πλανήτη, που δεν σέβεται τον άνθρωπο, που δεν λογαριάζει τι σημαίνει κάθε απώλεια για την οικογένεια που μένει πίσω, για τα παιδιά, δεν είναι ο δικός μας κόσμος. Δεν είναι ο κόσμος που ονειρευόμαστε, δεν είναι ο κόσμος για τον οποίο αγωνιζόμαστε! Για αυτό και θα ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΟΜΑΣΤΕ!

Πηγές: